Μύγα

"Η ποίηση κάνει την στιγμή και την ζωή αθάνατη" Λίγο πριν το καλοκαίρι του 2018, οπότε και θα μοιραστούν τη σκηνή με συναυλίες σε όλη την Ελλάδα, οι δύο ξεχωριστοί καλλιτέχνες παρουσιάζουν έναν ιδιαίτερο και αισθαντικό δίσκο,με στοιχεία που έχουμε ξανά συναντήσει σε προηγούμενες δουλειές του Θ.Παπακωνσταντίνου, τόσο σην μουσική  , όσο και στα λόγια. Εδώ όμως συμβαίνει και κάτι άλλο, κάτι που είναι πιο έντονο σε όλες του τις εκφάνσεις. Υπάρχει μια αλληγορία που φανερώνει την απλότητα που πρέπει να κρύβει η διαδικασία πριν επέμβει στην πολυπλοκότητα των καιρών. Μια εξίσωση αποτελούμενη από 13 μουσικά κομμάτια -το ένα εκ των οποίων ερμηνεύει ο Θανάσης, ανοίγοντας έτσι μια θεματική στον δίσκο, που σου αποκαλύπτει  με ευφυΐα και δεξιοτεχνία, ακούγοντας τον ,την διαδρομή που σε οδηγεί στο αποτέλεσμα. "Τα τραγούδια δεν μιλάνε για το εύκολο και συμβατικό γέλιο αλλά για εκείνο το βαθύ, ανεξέλεγκτο γέλιο που σε τραντάζει. Αυτό που μοιάζει με την αίσθηση του θανάτου, που

…. Λίγες νότες απ’ το πρώτο riff … Σαν κουίζ.. Το καταλάβαμε;; θα μπορούσαμε να μην το καταλάβουμε αραγε;.. Το riff το συνεχίσαμε τραγουδώντας το, και τα Διάφανα Κρίνα μπήκαν: Κλόουν την Τετάρτη την Κυριακή Νεκρός. Μέθεξη. Απ’ τις πιο όμορφες στιγμές, σ’ ένα live -γιορτή. Η Γιορτή των Κρίνων με καλεσμένους όλους εμάς που τους αγαπήσαμε. Ή μήπως η δική μας Γιορτή;…. Ήμουν διστακτική να πάω σε αυτό το live , καθώς, αν και είχα «λιώσει» τραγούδια τους, τα είχα συνδέσει με συγκεκριμένα γεγονότα και περιστάσεις στη ζωή μου, δεν τους είχα δει ποτέ live · εννοώ με τον Θάνο. Είναι πολύ περίεργη η αίσθηση ν’ ακούς τραγούδια που αγάπησες από μια άλλη φωνή · την μουσική στους στίχους την έδωσε απλά μια άλλη φωνή. Και σ’ ένα τραγούδι, πώς να ξεχωρίσεις το στίχο από αυτόν που τον πρωτοτραγούδησε, ή από τους υπόλοιπους μουσικούς; Το αγαπάς και το έχεις στο μυαλό σου και στην καρδιά σου ως ολότητα. Ωστόσο, τολμώ να πω πως ήταν ένα από τα πιο όμορφα live που έχω πάει. Και όποιοι δισταγμο