Μύγα

Πριν από λίγες μέρες, όταν ξεκινήσαμε τις πτήσεις μας ως  Μύγες , είχαμε υποσχεθεί θορύβους και διαταράξεις. Αυτό είναι το πρώτο μας ηχητικό χτύπημα. Μουσικές που συνόδεψαν την πτήση μας κατά τον μήνα Μάιο, βαλμένες σε μια σειρά, ώστε να μοιραστούμε μαζί, την ίδια πτήση -αν θέλεις! Αναμένονται κι άλλα χτυπήματα, σε μηνιαία βάση, με το κωδικό όνομα:   "Μυγ-up" We do not claim rights to any of the songs included in the list Dance me to your beauty like a burning violin Dance me through the panic 'til I'm gathered safely in Lift me like an olive branch and be my homeward dove And dance me to the end of love Please dance me to the end of love Μια εναέρια πτήση όπου τα τραγούδια θα διαδέχονται το ένα το άλλο, όπως ακριβώς μας συντρόφευαν τον μήνα που πέρασε. Από την αρχή ενός χορού, που ορίζει το τέλος στο ακουσμα του, μέχρι εκεί που φυτρώνουν άγρια τριαντάφυλλα.. Αφήστε τον εαυτό σας να ξυπνήσει Qui dit à son roi..  Μπορεί να ακούγετ

Σήμανε τον χρόνο για πρώτη φορά στις 31/05/1858 Χρόνος:  Η ακαθόριστη κίνηση της ύπαρξης και των γεγονότων στο παρελθόν, το παρόν, και το μέλλον; Η ακριβής μέτρηση μιας διαδικασίας από το παρελθόν στο μέλλον;

Benny Goodman (30/5/1909- 13/6/1986) "Με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, αν θες να βρεις λόγους για να μη συνεχίσεις, θα τους βρεις. Τα εμπόδια είναι όλα εκεί, ένα εκατομμύριο από δαύτα"

Athens Technopolis Jazz Festival 18ο Athens Technopolis Jazz Festival Αναμφισβήτητα ακούγοντας τον όρο Φεστιβάλ, το μυαλό σου γυρνάει γύρω από εικόνες γεμάτες κόσμο, χρώμα, διάθεση, ρυθμό και μία ενέργεια εκτοξευμένη στο έπακρο να παρασύρει  το σώμα και το νου. Κόσμος στους δρόμους, τριγύρω παντού γνωστοί- άγνωστοι, ζευγάρια ματιών μοναχικά, και άλλα που περπατάνε με το ταίρι τους, παρατηρώντας. Ματιές γεμάτες από έρωτα, μαζί με εκείνες που ψάχνουν τον έρωτα, κηλίδες παγωτού στην χαρτοπετσέτα που τυλίγει το χωνάκι, ''τυπάδες'' με κουτάκια μπίρας στο χέρι, κορίτσια με τα μαλλιά ανέμελα πιασμένα, ένα με την διάθεση. Στην κεντρική οδό, ο κόσμος μπερδεύεται στις ρόδες των οχημάτων ανά διαστήματα, μέχρι το κόκκινο να γίνει πράσινο, επαναλαμβάνοντας διαρκώς ένα κινηματογραφικό πλάνο ήχου και κίνησης γεμάτο εξωστρέφεια, έτοιμο να συμπληρώσει την ταινία  του 18ο Athens Technopolis Jazz Festival, φτιαγμένο για τα υπέροχα πλάσματα αυτής της πόλης. Ένας αυτοσχεδιασμ

"Μοιάζει με το αυγό του φιδιού. Μέσ' απ' τις λεπτές μεμβράνες, μπορείς καθαρά να διακρίνεις το ήδη αναπτυγμένο ερπετό". Hans Vergerus, περιγράφοντας τα επικείμενα κοινωνικά και πολιτικά γεγονότα στη Γερμανία του Μεσοπολέμου, κατά την περίοδο της Δημοκρατίας της Βαϊμάρης που προηγήθηκε της ανόδου των Ναζί στην εξουσία.

Maya Angelou, 04/04/1928-28/05/2014 Στο κλουβί, το πουλί τραγουδάει  μ' ένα κελάηδισμα φοβισμένο για' αυτά που σπάνια μπορεί να δει που ακόμα τόσο αποζητά. Κι η μελωδία του αντηχεί στο μακρινό το λόφο γιατί το πουλί στο κλουβί τραγουδάει για ελευθερία. Το ελεύθερο πουλί σκέφτεται μια άλλη αύρα που θα 'ρθει και τους αληγείς ανέμους να μαλακώνουν μέσα από τα δέντρα που τραγουδούν Και τα παχιά σκουλήκια να καρτερούν πάνω στο γρασίδι που το φωτίζει η αυγή Και αποκαλεί  τον ουρανό δικό του. Maya Angelou, "I know why the caged bird sings" (απόδοση αποσπάσματος). 

Γρηγόρης Λαμπράκης, 03/04/1912-27/05/1963 Όταν οι ουλές απ'τις λαβωματιές κλείνουν στο πρόσωπο του κόσμου  και μες στους λάκκους που 'σκαψαν οι οβίδες φυτεύουμε δέντρα  και στις καρδιές που 'καψε η πυρκαϊά δένει τα πρώτα της μπουμπούκια η ελπίδα κ' οι νεκροί μπορούν να γείρουν στο πλευρό τους και να κοιμηθούν δίχως παράπονο ξέροντας πως δεν πήγε το αίμα τους του κάκου, είναι η ειρήνη. Γιάννης Ρίτσος, "Ειρήνη". Από τη Συλλογή "Αγρύπνια" (1941-1953).

"Στη Μουσική, όπως και στη Ζωή,  δεν υπάρχουν λάθη,  παρά μόνο ευκαιρίες να Αυτοσχεδιάσεις". Miles Davies (26/05/1926- 28/09/1991) https://www.youtube.com/watch?v=rsz6TE6t7-A

Η συζήτηση για το αν υπάρχει σήμερα παραδοσιακή μουσική, και αν ναι, ποιοι είναι οι εκπρόσωποί της, ή οι σύγχρονοι δημιουργοί της είναι μεγάλη, και το πάθος συνήθως δεν λείπει. Και σίγουρα δε λείπουν οι ενστάσεις για τον αν η παραδοσιακή μουσική «χωρά» στα πλαίσια ενός φεστιβάλ, ή αν έχει θέση έξω από το γλέντι, το πανηγύρι, τις διάφορες εκφάνσεις της χαράς αλλά και της λύπης κυρίως στο χώρο του Χωριού, όπου εντοπίζεται (από κάποιους) η ύπαρξη της παραδοσιακής μουσικής. Πολύ περισσότερο, αν η παραδοσιακή μουσική έχει θέση σε μια κλειστή αίθουσα, στον 5 ο όροφο ενός χώρου όπως η Στέγη του Ιδρύματος Ωνάση, σε μια συναυλία στο πλαίσιο του Tinos World Music Festival, ακόμα κι αν την επιμελείται η Μάρθα Μαυροειδή. Παρακάτω, θα προσπαθήσω να μεταφέρω –όσο γίνεται- όψεις της «συναυλίας» αυτής, και τα συμπεράσματα δικά σας. Στη σχεδόν γεμάτη αίθουσα τα φώτα κλείνουν. Σιωπή. Η Μάρθα Μαυροειδή με το πολίτικο λαούτο της και ο Στρατής Ψαραδέλλης με τη λύρα του, εμφανίζονται στο κέν

Διεθνής Ημέρα Εξαφανισμένων Παιδιών Αυτήν ακριβώς την ώρα υπάρχει ένα παιδί στον δρόμο υπάρχει ένα παιδί στον δρόμο Είναι τιμή των ανθρώπων να προστατέψουν την ζωή που μεγαλώνει να φροντίσουν να μην υπάρχουν παιδιά να περιφέρονται στους δρόμους Απόδοση αποσπάσματος από το τραγούδι των Mercedes Sosa και René Pérez,  " Canción para un niño en la calle "

Έφη Μπίρμπα Δον Κιχώτης, Βιβλίο 2ο, κεφ. 23ο ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΘΕΑΤΡΟ ΠΕΙΡΑΙΑ 28 Ιουνίου - 4 Ιουλίου 2018            «Η θέα της μεταμφιεσμένης μορφής, ως καθαρά αισθητική εμπειρία, μας οδηγεί πέραν του καθημερινού βίου σ' έναν κόσμο που βασιλεύει κάτι διαφορετικό από το φως της μέρας· μας ξαναφέρνει στον κόσμο του άγριου, του παιδιού και του ποιητή, που είναι ο κόσμος του παιχνιδιού.» Το Rēs Ratio Network σε συμπαραγωγή με το Δημοτικό Θέατρο Πειραιά παρουσιάζει την πέμπτη σκηνοθετική δουλειά της Έφης Μπίρμπα, Δον Κιχώτης, Βιβλίο 2ο, κεφ. 23ο, βασισμένη στο έργο του Μιχαήλ Θερβάντες Δον Κιχώτης, από Πέμπτη 28 Ιουνίου έως Τετάρτη 4 Ιουλίου 2018 για 6 παραστάσεις. Μαζί της μια εξαιρετική ομάδα διεθνών ερμηνευτών με επικεφαλής τον Άρη Σερβετάλη και τους Αχιλλέα Χαρίσκο, Ιωάννα Τουμπακάρη, Αλέξανδρο Βαρδαξόγλου, Effi Rabsilber, Gema Galiana, Διογένη Σκαλτσά. Στο 23ο κεφάλαιο του 2ου βιβλίου, ο Δον Κιχώτης, ως τραγικό πρόσωπο κι ενσαρκωτής μιας γνήσιας εσωτερικότητας, συ

Μας φοβούνται και μας σκοτώνουν. Φοβούνται τον ουρανό που κοιτάζουμε φοβούνται το πεζούλι που ακουμπάμε φοβούνται το αδράχτι της μητέρας μας και το αλφαβητάρι του παιδιού μας φοβούνται τα χέρια σου που ξέρουν να αγκαλιάζουν τόσο τρυφερά και να μοχτούν τόσο αντρίκια φοβούνται τα λόγια που λέμε οι δυο μας με φωνή χαμηλωμένη φοβούνται τα λόγια που θα λέμε αύριο όλοι μαζί μας φοβούνται, αγάπη μου, και όταν μας σκοτώνουν νεκρούς μας φοβούνται πιο πολύ. Τάσος Λειβαδίτης. Αυτό το αστέρι είναι για όλους μας (απόσπασμα IV).

Henrik Ibsen  20 Μαρτίου 1828 - 23 Μαΐου 1906   HELMER: Ο τρόπος που παραμελείς τα πιο ιερά σου καθήκοντα, είναι ντροπιαστικός! ΝΟΡΑ: Και τι είναι αυτό που θεωρείς, ιερό καθήκον για εμένα; HELMER: Δεν χρειάζεται  να το αναφέρω αυτό. Καθήκον σου είναι ο σύζυγός και τα παιδιά σου. ΝΟΡΑ: Κι'όμως υπάρχει κι'άλλο καθήκον, εξίσου ιερό. HELMER: Δεν υπάρχει πιο ιερό καθήκον από αυτό, αλλά θα ήθελα να ακούσω ποιο είναι το δικό σου ιερό καθήκον. ΝΟΡΑ: Το καθήκον στον εαυτό μου.

Το συγκεκριμένο live το περίμενα διακαώς από την πρώτη μέρα που είχε ανακοινωθεί. Μη έχοντας ζήσει τους Last Drive ποτέ επί σκηνής, ήθελα επιτέλους να βιώσω το να είμαι κομμάτι, από τη μεριά του κοινού, αυτής της εμπειρίας, του να ζω μουσικές που αγάπησα να ακούω, να βάζω στο ραδιόφωνο, αλλά και να ακούσω «ζωντανά» τον καινούργιο τους δίσκο. Έναν δίσκο τόσο “ Last Drive ”, που φέρει το όνομα της μπάντας, και την ίδια στιγμή, αρκετά διαφορετικός από ό, τι μας είχαν συνηθίσει, από ό, τι τους καθιέρωσε, έναν δίσκο που απηχεί τη μοναδικότητα της συγκυρίας στην οποία βρίσκονται ως μπάντα, έπειτα από 9 χρόνια από την τελευταία τους δουλειά, την δημιουργία και δραστηριότητα στα πλαίσια διαφορετικών σχημάτων, και το ξανασμίξιμο. Πώς θα ‘ταν λοιπόν να ζεις αυτή τη «μοναδικότητα» σε ένα live ; (Κι ας το ζήσαμε, από την «κλασική» θέση που συνήθως συμμετέχουν στο live οι γυναίκες του κοινού: στο πλάι της πλατείας  και δίπλα στο μπαρ). Θα ξεκινήσω αντίστροφα, απ’ ότι συνηθίζετα

Harvey Milk. 22 Μαΐου 1930-27 Νοεμβρίου 1978 "Όλοι οι νέοι άνθρωποι, ανεξαρτήτως σεξουαλικού προσανατολισμού ή ταυτότητας, αξίζουν ένα ασφαλές και υποστηρικτικό περιβάλλον μέσα στο οποίο μπορούν να αναπτύξουν πλήρως το δυναμικό τους." Gus Van Sant: "Milk" (2008)

Το μουσικό αθηναίικο καλοκαίρι , έχει αρχίσει από το νωρίς να βάζει τις βάσεις του στα θεμέλια των συναυλιών που θα φιλοξενήσει. Η αναμονή της λίστας στα ονόματα καλλιτεχνών, που δεν έχεις την ευκαιρία να τους συναντάς συχνά επί σκηνής  είναι μεγάλη. Μέσα στην ονομαστική λίστα αναμονής και αυτό της Lara Fabian. Κλείνοντας ένα περσινό κύκλο με την συναυλία του Nick Cave στο κλειστό γήπεδο του TAE KWON DO, το περασμένο Νοέμβριο, το κοινό είναι έτοιμο να ξεκινήσει πάλι την μουσική του εξόρμηση στην διεθνή μουσική σκηνή από το ίδιο μέρος. Η συναυλία είχε ανακοινωθεί από τους πρώτους Χειμερινούς μήνες και η ζήτηση των εισιτηρίων, ήταν η αφορμή ώστε η παραγωγή της συναυλίας, που φιλοξενούσε την Lara Fabian, να προσθέσει άλλη μια μέρα. Στις 19 και στις 20 Μαΐου, το ελληνικό κοινό, είχε την ευκαιρία να παρασυρθεί στην πιο ερωτική γυναικεία φωνή, του σύγχρονου ευρωπαϊκού τραγουδιού. Φτάνοντας στον Δέλτα Φαλήρου, αναγνώριζες αμέσως την άρτια οργάνωση για την διεξαγωγή της συναυλίας

-Το χρώμα μας θα " στέκει" σε απέναντι πλευρές - σε απέναντι όνειρα; -Αν ήμουν χρώμα θα ήμουν Φως.. Αν υπάρχει κάποια λέξη από το σχολικό παρελθόν σου ως επικρατέστερη, τότε σίγουρα ακούει στο "παρών"-"παρούσα". Η λέξη δηλώνει το εδώ, στο καθ'ομοίωση  και στο κατ' εικόνα, που μας θέλει ενεργοποιημένους απέναντι στο εδώ και τώρα αυτών που μας καλούν. Μια λέξη να μας ακολουθεί στα παιχνίδια μας, στις αναζητήσεις, στα "μαζέματα" των φίλων, σε γέλια, κυνηγητά, μακροβούτια, κρυφτό ανάμεσα σε κορμούς δέντρων, κάνοντάς την πιο ενδιαφέρουσα από  μια συνηθισμένη επιβλητική απάντηση στην εντολή κάποιου τρίτου. Αισθήσεις που στην θύμηση τους σε κάνουν μαχόμενο αγρίμι, σαν αυτό που έσκισε το γόνατό του τρέχοντας να προλάβει τον ανταγωνιστή του στο παιχνίδι, αποφεύγοντας να παρουσιαστεί, μπροστά στα καθηλωτικά παρόν μιας ιδέας και μιας έκφρασης  που δεν σε αφήνει  να δραπετεύσεις. Το συγκεκριμένο άρθρο, γεννήθηκε μέσα από το φετινό σύν